Od czasu pewnego staram się znaleźć siebie Moje życie to krople łez na życia scenie I diamenty też się pojawiały Były zbyt krotko i znikały Świat jest zbyt trudny by zrozumieć Pokochać,przytulić nic to nie kosztuje Ludzie nie lubią być sobą W różne piórka się stroją I grają jak by na scenie byli Oklasków czekają Lecz życie surowym jurorem bywa Nagród ot tak nie rozdaje Czy znów będziemy blisko Tak jawy jak i snu? Krok w nieznane trudny bywa Spragnieni swoich ciał brniemy Wierzymy że teraz spełnimy To co wcześniej zaplanowane Człowiek to dość przewrotna natura Mimo że tyle razy życie mu tyłek skopało Wierzy że tym razem udać się musi I tu należy schylić czoła przed uporem Ale najważniejsze ... wiarą,bo ona Ostatnie umiera
Witaj na gramy.interia.pl
Dołącz do milionów graczy! Graj i poczuj smak zwycięstwa!
Warszawa
